Dag 37 La Souterraine - Marsac 28 kilometer

20 april 2015 - Marsac, Frankrijk

Na een fantastisch 5 gangen diner gaan slapen. Zo gaat trouwens m'n buikje nooit weg (ik zal de reacties maar voor zijn) Mooie tocht door glooiend landschap waar herten de weg oversteken, de koeien en kalfjes mee rennen, een specht in de verte, de roofvogels die opeens wegvliegen. De wind en de zon voelen op je lijf.

Een paradijs op aarde is dit. De rust verstoord door voetstappen en een overdenkende pelgrim die in stilte voorbij gaat. Die in stilte alles aan het overdenken is, hoe het thuis is en hoe het zonder mij  gaat. Wat er allemaal door Trudy, Anna en Daan moet worden geregeld. Mijn aanwezigheid die er thuis niet is en het bijna gewoon verder gaat zonder mij. Hoe het straks is als ik terug ben, dat we weer even moeten wennen aan elkaar, en dat we er altijd voor elkaar zullen zijn. Maar dat komt zeker goed gezien de lange en vertrouwde relatie. Mijn ouders en schoonmoeder hoe het daarmee gaat, het persoonlijke contact wat er nu even niet is. Nuvema niet te vergeten, hoe is het mijn lieve collega's waarmee je dagelijks zakelijke en persoonlijke zaken deelt. Het leven gaat gewoon verder ook al ben ik er even niet.

Alles wat ik heb zit in mijn rugzak, daar ben ik zuinig op want meer heb ik niet bij me. Over andere zaken hoef ik me ook geen zorgen te maken. Iedere ochtend goed kijken of ik niets vergeet mee te nemen, want ik ga liever niet terug. Iedere ochtend is het de eerste anderhalve uur lastig. Spieren, gewrichten en rug die niet helemaal prettig voelen. Maar daarna kom ik weer in mijn ritme van het stappen en dan lijkt het regelmatig dat ik gedragen wordt en vergeet je dat je aan het lopen bent.
 

Foto’s

13 Reacties

  1. Trudy:
    20 april 2015
    Wat fijn dat we tot nu toe elke dag nog contact kunnen hebben. Dat je Daan net nog succes hebt kunnen wensen met de Cito-toets, en ons elke avond even welterusten wenst. Natuurlijk gaat het hier allemaal door zonder jou, dat kan niet anders. En we zien je genieten, dus we houden nog even vol. Xxx
  2. Astrid:
    20 april 2015
    Wat een mooi en ontroerend verhaal Dannis. Het thuisfront heeft een heel goed vangnet. Dat werkt volgens mij prima. Geniet van je reis en de bijzondere contacten, ook met het thuisfront!
  3. Marcel de Bruijn:
    20 april 2015
    Dannis, wil je niet meer van die tranentrekkende teksten schrijven, de zakdoeken zijn niet aan te slepen !! We begrijpen dat je na bijna 5 weken het thuisfront begint te missen !! En zij jou !! ( neem aan dat je met Nuvema collega's, ook je oud collega's bedoelt, Maar dat zal haast wel, hahaha) . In Nederland is het vandaag én de komende dagen prima weer. Morgen weer veel succes !! Groeten Marion en Marcel
  4. Jaap/Willy:
    20 april 2015
    Hoi Dannis,
    Ik vond je verslag vandaag een ernstige ondertoon hebben . Daar is niks mis mee integendeel af en toe een serieuze benadering moet ook kunnen. Het is wel knap van je dat je dat even aanstipt, het geeft aan dat je alles goed in de gaten houdt, hulde
  5. Femmy Boere:
    20 april 2015
    Hoi Dannis,
    Ook ik lees elke avond trouw je reisverhaal. Wat doe je het goed zeg! Petje af!!!
    Maar ik heb ook respect voor het thuisfront. Ja inderdaad alles gaat natuurlijk door, maar ze doen het ook maar allemaal.
    Heel veel succes nog met de kilometers die nog voor je liggen! En ik kijk alweer uit naar je reisverhaal van morgenavond.
    Groetjes Femmy
  6. Wilma:
    20 april 2015
    Zo, jouw verhaal komt echt even binnen. Zakdoek was nodig. Je gezin verdient ook echt een "lintje". Ze zijn echt kanjers. En niet te vergeten wat jijzelf doet. Alle lof. Veel succes met de volgende kilometers.
  7. Gonnie:
    20 april 2015
    hai lieve buurman, ook wij zijn een beetje stil van je verhaal. Mooi, ontroerend en ook goed denk ik. Het is ook niet niks maar wat dapper van je dat je deze droom van je volgt. En wat een bijzondere vrouw en kindjes heb je maar dat hoeven we jou niet te vertellen. Blijf gezond en genieten dan doen wij dat ook van jouw verhalen. Liefs van ons
  8. Annie:
    20 april 2015
    JA DANNIS je bent één toffe kerel wat is het prachtig zo'n familie band te hebben en vind het zeer mooi dat je , je openhartig uit drukt . groetjes annie
  9. Jan:
    20 april 2015
    Hey Dannis

    Knap hoe jij elke dag weer een leuk verhaal kan vertellen vol enthousiasme. Altijd leuk om naar uit te kijken. Ook elke dag zoveel kilometers lopen petje af.verder het genieten van de natuur heerlijk. Bij conservatrix is het ook genieten elke dag zie je het een stukje groener worden onder het genot van een heerlijk zonnetje. Ook loopt er tegenwoordig een nieuw huisdier rond op huize canton een vos die inmiddels door veel mensen op kantoor gezien is.Ik wens je verder veel wandel plezier. Geniet ervan!!Groetjes Jan Koppen
  10. Marten:
    21 april 2015
    Ha Dannis,

    Mooi om te lezen elke keer! En de meisjes worden hier steeds onrustiger wanneer ze de foto van jou en je baard zien! Veel success weer de komende tijd!

    Gr. Marten
  11. Brian:
    21 april 2015
    Mooi gesproken Neef! Lopen,denken,thuis.....tot jezelf komen en trots zijn op je prachtige gezin.... Mooi gesproken Neef.....!
  12. Jeannette:
    21 april 2015
    Mooi geschreven.
  13. Roel en jannie blom:
    22 april 2015
    Hallo Dannis, aan de foto van het bordje te zien ben je ong. op de helft. Het gaat prima met je en met het thuisfront ook hoor. Trudy heeft het nu heeeeel erg druk met haar bestuursfunctie en Anna zit ook lekker te blazen bij de KTVM. Veel succes met de rest van de tocht.